بررسی اثر کم آبیاری در روش های آبیاری کرتی و میکرو (tape) بر کارایی مصرف آب، عملکرد، و برخی خصوصیات مورفولوژیک پیاز

به منظور بررسی تأثیر کم آبیاری و روش­های مختلف آبیاری بر عملکرد و کارایی مصرف آب و برخی ویژگی های مورفولوژیک پیاز در سال­های زراعی 1384 و1385 آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی زهک زابل به صورت  طرح آزمایشی اسپلیت پلات درقالب بلوک کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد.  روش های آبیاری کرتی و تیپ (tape) عامل اصلی و مقدار آبیاری در سه سطح، شامل آبیاری به میزان 100 درصد نیازآبی گیاه (t1) ، آبیاری به میزان 75درصد نیاز آبی گیاه(t2) ، و آبیاری به میزان 50 درصد نیاز آبی گیاه (t3) عامل فرعی این طرح را تشکیل دادند.  براساس نتایج حاصل از تجزیه مرکب داده­ها در دوسال آزمایش، تغییر سیستم آبیاری از کرتی به تیپ، باعث شد عملکرد غده، وزن بزرگترین غده، قطر غده، و ارتفاع تنه گیاه افزایش معنی داری پیدا کند.  همچنین کلیه صفات مورفولوژیکی اندازه گیری شده، تحت تأثیر سطوح مختلف مقدار آب آبیاری قرار گرفت و اختلاف معنی­داری در سطح یک درصد نشان دادند.  مقایسه میانگین عملکرد ها نشان داد که تیمار آبیاری کامل بالاترین عملکرد غده را به میزان 75/24 تن در هکتار به دست داد.  همچنین بررسی نتایج مقدارکارایی مصرف آب نشان داد که میانگین تیمارها در روش تیپ با مقدار 86/3 (کیلوگرم به ازای مترمکعب) تفاوت معنی­داری با مقدار این پارامتر در روش کرتی (80/2 کیلوگرم به ازای مترمکعب) داشت در حالی که اختلاف معنی داری بین تیمارهای مقدار آب آبیاری نبود امّا بالاترین مقدار به تیمار  t2در هر دو روش اختصاص داشت.